Her Uzak Doğu sporu yapılan yer dojo değildir. Her aikido çalışılan yere de dojo denmez.
Özel bir spor salonunda seans alıp, aikido ve bu gibi sporları çalışabilirsiniz, buralarda bu sanatların teknik kısımlarını öğrenebilirsiniz. Bu tip yerlere giden insanlar da zaten teknik kısmını öğrenmek, biraz da spor yapıp forma gırmek arzusundadır. Kendisini değiştirmek için herhangi bir arzu duymaz.
Dojo kelimesinin anlamına "yol mekanı" diyebiliriz. Yol mekanının anlamı ise kişinin seçtiği sanatın gerçeğine (asıl gerçeğine) ulaşmaya çalıştığı mekandır.
Spor salonlarında da teknikler aynıdır fakat dojoda teknikler yalnızca rakibi düşürmek, kesmek, galip gelmek için çalışılmaz. Tekniklerde ustalaşmak çalışmanın başıdır, sonu değil.
Özel bir spor salonunun 2. amacı kişiye bir şeyler öğretmektir. Bir dojonun amacı ise kişiyi yeni bir kişiye dönüştürmektir.
Dojoda çalışanın amacı kazanmakla kaybetmek değildir.. Çok daha farklı düşünür.
Onun savaşı kendisiyledir. Kendine ulaşmak için savaşır ve bu savaşın inceliklerini öğrenmek için oradadır.
Özel okullardaki eğitimler aynı olsa bile amaçlar farklıdır. Çalışmaları şekilleri de değişiktir.
Ozel okullardaki öğrenci yeni şeyler öğrenmek için çalışır, dojodaki öğrenci ise (deshi) izdeş, ruhsal gelişim için çalışır.
Usta-çırak ilişkisidir bu ilişki. Çırak egosunu ustasına teslim etmelidir.
Bir dojonun görünümü sade, amaca özel olmalıdır. Dojoda güzellik eşyalarla değil, eşyalardan arınmış bir boşlukta olmalı.
Özel spor salonları ticari amaçlı kurulduklarından dolayı müşterilerinin istekleri doğrultusunda hazırlanır. Dojoda ise öğrenci oraya uymak zorundadır
Dojoda ibadet eder gibi ilahi (ruhsal) bir asker gibi disiplinli ve bir sporcu gibi sağlıklı olunmalıdır.
Dojo hem ruhsal hem de fiziksel gelişme mekanıdır. Dojonun her yerinin özelliği farklıdır. Yeni gelen bir öğrencinin kıdemlilerin yerine geçmesine kesinlikle izin verilmez ve deshi de asla kendi derecesinde olmayan bir yerde oturmaz. Dojonun, içinde ve dışında hem elbiseleri hem de tavırları düzgün ve temizdir. Antrenmanda kullanacağı elbise temiz, sokakta kullandığı elbiseler ise temiz ve gösterişsizdir. Bu ayrıca ruhunun da göstergesidir. İdman elbisesi yalnızca idman içindir. Kişisel, gösterişli bir elbise giymek egonun göstergesidir. Ego ise deshinin yok etmek için çalıştığı bir duygudur.
